เรื่องจริงแต่อิงนิยาย
เรื่องคนชอบพิสูจน์
ตอนที่ 1 ผีปากกา
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มีอยู่ว่า
มีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มมาชวนเล่นคั่นเวลา ระหว่างรออาจารย์มาสอน
โดยเพื่อนคนหนึ่งได้กล่าวว่า “นี่เพื่อนๆ เรามาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่า”
เพื่อนอีกคน ก็เอ่ยถามว่า เล่นอะไร เล่นยังไง?
เพื่อนที่ชวนก็บอกว่า “เล่นผีปากกาไง โดยเอาปากกามา แล้วจับที่ปากกาเบาๆ
หลังจากนั้นก็ท่องคาถาเชิญเข้า พอจะเลิกเล่นก็ท่องคาถาเชิญออกก่อน
คล้ายๆการเล่นผีถ้วยแก้วไรพวกนั้น เพียงแต่การเล่นผีปากกา ไม่ต้องเล่นเป็นกลุ่ม
สามารถเล่นคนเดียวได้เลย”
เพื่อนคนนั้นจึงสอนวิธีการเล่นโดยละเอียด
พร้อมสาธิตให้เพื่อนๆดู เล่นแบบนี้ไง เอาปากกามา
แล้วเอานิ้วโป้งกับนิ้วชี้จับปากกาเบาๆ แล้วท่องคาถา ถ้ารู้สึกชาที่มือ
แสดงว่ามาแล้ว ให้ถามสิ่งที่อยากรู้ได้เลย (ก่อนอื่นเราต้องเขียนคำว่า ได้
หรือ ไม่ได้ ไว้ก่อน เพื่อที่เขาจะไปวงสิ่งที่เราอยากรู้ ว่าจะได้ หรือ ไม่ได้
อย่างที่เราตั้งใจไว้ไหม)
เพื่อนๆก็เล่นกันสนุกเลย
เพื่อนที่มาชวนคนอื่นบอก ฉันลองแล้ว แต่ฉันไม่รู้สึกอะไร
แต่คนที่เล่นแล้วสัมผัสได้ มีไม่กี่คนในห้อง ถ้าเพื่อนคนไหนเล่นแล้วสัมผัสได้
ทุกคนจะแห่ไปรุมถามที่คนนั้น ก็เล่นกันแบบนี้ ทุกวัน ในยามว่างๆ
เล่นไปได้สักอาทิตย์หนึ่ง วันนั้นอาจารย์สอนวิชาฟิสิกส์ ชื่ออาจารย์จุลภาค
(นามสมมุติ) ไม่เข้าสอน เป็นเวลา 2 คาบ
เพื่อนที่ชื่อดำ
กับเพื่อนที่ชื่อนาง ก็เล่นเอาจริงเอาจัง เขาก็สนุกเพราะสัมผัสได้ว่า มี..
แต่สำหรับเพื่อนที่ชื่อดำ เขาก็ยังไม่ได้เชื่อเต็มร้อย
เขาบอก เขาเชื่อ แค่ห้าสิบห้าสิบ แต่เขาก็สนุกกับการถามสิ่งต่างๆที่อยากรู้
จนกระทั่งเวลาเรียนฟิสิกส์ 2 คาบนั้นหมดไป ถึงเวลาของคาบคณิตศาสตร์
เพื่อนคนหนึ่งก็ตะโกนบอกทุกคนว่า ถึงเวลาเปลี่ยนคาบแล้ว ด้วยความตกใจและรีบเร่ง
ดำและนาง จึงโยนปากกาลง โดยที่ไม่ได้ท่องคาถาเชิญออก และแล้ว สิ่งที่ไม่คาดคิดจึงเกิดขึ้นกับเขาทั้งสองคน
0 comments:
แสดงความคิดเห็น